Het ras

Al sinds eeuwen worden honden ingezet om de herder te helpen bij het hoeden van vee. In het land van oorsprong van de Border Collie, Groot-Brittannië, worden op veel plaatsen grote kuddes schapen gehouden. In het heuvelachtige landschap ontwikkelde zich ongeveer honderd jaar geleden, rond de grens (de 'Border') tussen Schotland en Engeland, een type hond dat nu bekend staat als de Border Collie. Een snelle, wendbare, energieke, scherp reagerende en handzame hond die in staat is de hele dag in weer en wind, op elk terrein mét de schapen en vóór zijn herder te werken.

Door de eeuwen heen is er maar enige overeenkomst in uiterlijk ontstaan. De echte Border Collie wordt in mijn ogen (en gelukkig delen velen met mij deze mening) echter niet zo zeer bepaald door zijn uiterlijk, maar door wat er "tussen zijn oren" zit. Zijn vermogen om vee te hoeden, de manier waarop hij hoedt en zijn lust om te werken bepalen eigenlijk dat hij een Border Collie is.

De verscheidenheid in uiterlijk tussen Border Collies is dan ook nog steeds groot, daar veel fokkers voornamelijk fokken op werkvermogen en minder op uiterlijke kenmerken, wel zukken we natuurlijk nooit de rasstandaard uit het oog mogen verliezen. Allerlei vachttypes tussen kort en vrij lang komen voor. De kleuren van een Border variëren ook zeer. De zwart-witte Border, met een witte bles, brede witte kraag, witte poten voor, witte sokken achter en een witte punt aan de staart is het meest gangbaar. Daarnaast zie je veelvuldig voornoemde kleur met tan aftekeningen aan de kop en bij de poten. Ook komen merle kleuren (zowel blue en zeldzamer red), de chocolate-white, sable-white, red-white, blue-white en in alle kleuren het effect mottled (een soort sproeten-patroon) voor. Volgens de rasstandaard is elke kleur toegestaan, maar het wit mag nooit overheersen. Toch zijn er gelukkig diverse mensen die een white-face (witte kop/halve witte kop) niet kunnen weerstaan.

Naast het werk-type is er de laatste jaren ook steeds meer aandacht voor een soort show-type, die wel nauwkeurig aan de rasstandaard moet voldoen. De (door mij zeer gewenste) pricked ears (staande oren) worden bijvoorbeeld op een show niet gewaardeerd. Ook een korthaar Border zal niet snel een hoge notering op een tentoonstelling behalen.